روزها فکر من اینست و همه شب سخنم        که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام ، آمدنم بهر چه بود         به کجا میروم ، آخر ننمایی وطنم

مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا     یا چه بود است مراد وی از این ساختنم

یک سال دیگه گذشت. و دوباره  صفحه ی سفید دیگری پیش روی من گذاشتند تا پر

.کنم .خدا کند این سال را َ رو سفید باشم و صفحه‌ام را کم غلط تحویل بدهم